Janusz Korczak, właśc. Henryk Goldszmit, ps. „Stary Doktor” lub „Pan Doktor” (ur. 22 lipca 1878 lub 1879 w Warszawie, zm. w sierpniu 1942, prawdopodobnie 7 sierpnia 1942, w Treblince) – polsko-żydowski lekarz, pedagog, pisarz, publicysta i działacz społeczny.
Firma Ardant jest sponsorem naszego portalu. Oferuje lampy i oświetlenie do wnętrz.
Przedsięwzięcie realizowane jest w ramach ROKU KORCZAKA ze środków Instytutu Książki.
Jak mówić o Korczaku dzisiaj – dzieciom i dorosłym?
7. Bałtyckie Spotkania Ilustratorów. Korczak 2012
Lipsk, Gdańsk, Nowy Dwór Gdański, Wilno
wrzesień-grudzień 2012
Jak rozmawiać o Korczaku dzisiaj?
Ogłoszenie Roku 2012 „Rokiem Korczaka” stanowi doskonałą okazję do popularyzacji postaci tego wybitnego pedagoga, lekarza i pisarza, jego idei i książek, a także do dyskusji o koncepcji dzieciństwa we współczesnym świecie i jego obrazie w literaturze. Korczak jest bowiem często postrzegany jako wychowawca i pisarz, którego myśl pedagogiczna stanowi podstawę dzisiejszej Konwencji Praw Dziecka. Takie myśli, jak: dziecko ma prawo być sobą, być takim, jakim jest , dziecko ma prawo do szacunku, czy dziecko ma prawo do popełniania błędów oraz posiadania własnego zdania , sformułowane blisko sto lat temu przez Korczaka, wydają się bardzo aktualne np. w kraju Astrid Lindgren i bliskie szwedzkim koncepcjom wychowawczym, uważanym za jedne z najbardziej postępowych.
Działania w ramach projektu służą promocji równie nowatorskich idei korczakowskich oraz konfrontacji współczesnych koncepcji wychowawczych i obrazu dzieciństwa w książkach dla dzieci – z poglądami i doświadczeniami autora „Prawideł życia”. Dyskusje będą toczyły się wokół aktualności myśli i praktyk Doktora oraz możliwości stosowania ich we współczesnym świecie.
Projekt promuje myśl i twórczość Janusza Korczaka poprzez działania inspirowane książkami o życiu i działalności tego wybitnego pedagoga, adresowanymi do dzieci. W ramach projektu odbędą się spotkania autorskie, wystawy i warsztaty z autorami trzech książek:
1. „Pamiętnik Blumki” Iwony Chmielewskiej. Obsypana wieloma nagrodami książka, napisana w formie ilustrowanego pamiętnika prowadzonego przez jedną z wychowanek, przedstawia dzieci mieszkające w sierocińcu prowadzonym przez Korczaka, a także opowiada o najważniejszych zasadach, jakie stosował Stary Doktor. („Blumkas Tagebuch”, Gimpel Verlag 2011, „Pamiętnik Blumki”, Media Rodzina 2011)
2. „ Fräulein Esthers letzte Vorstellung” ( Ostatnie przedstawienie panny Esterki ) – napisana na podstawie cytatów z „Pamiętnika” i innych dzieł Janusza Korczaka przez Adama Jaromira, z ilustracjami Gabrieli Cichowskiej, przedstawia trudny okres w życiu Korczaka i jego wychowanków –ostatnie miesiące Domu Sierot w getcie i codzienne przezwyciężanie rozpaczy i beznadziei poprzez oddawanie się rytuałom codzienności: sadzeniu kwiatów, nauce języka hebrajskiego, modlitwie, wreszcie obcowaniu ze sztuką… („Fräulein Esthers letzte Vorstellung”, Gimpel Verlag 2012)
3. „ Po drugiej stronie okna. Opowieść o Januszu Korczaku” Anny Czerwińskiej-Rydel z ilustracjami Doroty Łoskot-Cichockiej to pierwsza powieść dla młodych czytelników. W ciepły sposób opowiada o człowieku, który kochał dzieci i uczył innych, aby je kochali i szanowali. („Po drugiej stronie okna. Opowieść o Januszu Korczaku”, wydawnictwo Muchomor 2012)
Wystawy, spotkania i warsztaty z autorami książek: Iwoną Chmielewską, Adamem Jaromirem, Gabrielą Cichowską, Anną Czerwińską-Rydel, Dorotą Łoskot-Cichocką i zaproszonymi pedagogami będą miały miejsce w:
Instytucie Polskim w Lipsku (13, 14 września 2012)
Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku (18–20 października 2012)
oraz w Instytucie Polskim w Wilnie i w Żuławskim Ośrodku Kultury w Nowym Dworze Gdańskim.
Wsparcie sklepu z oświetleniem do łazienki od https://lumigo.pl
Prezentacje książek i spotkania z ich autorami mają służyć refleksji nad myślą pedagogiczną autora dzieła „Jak kochać dziecko?”, ale także wskazaniu dorosłym „narzędzia” do rozmowy z dzieckiem na trudne tematy, takie jak wojna, tolerancja, prawa dziecka. Każda z książek opowiada bowiem o „Starym Doktorze” z innej perspektywy i zupełnie innymi środkami wyrazu, dając duże możliwości analizy i interpretacji.